En fonetiko, sonoreco celas la sonriĉecon kaj relativan laŭtecon de parolsonoj. La plej malferma vokalo [a] estas la plej sonora dum la senvoĉaj plozivoj troviĝas je la malsupra fino de la skalo de sonoreco. Laŭ ilia sonoreco oni dividas la parolsonojn en sonorantojn kaj obstruentojn.